ادای یه نذر(توسل به حضرت رقیه)

بسم الحق

نمیدونم چیه این حس عجیب مادری .بیشتر به یه جنون شباهت داره چون دیگه جایی برای عقل نمیذاره

دلت میخواد همه دنیا برای بچه تو باشه. اصلا دیگه خودت نیستی ،همه چیز بچه ات میشه .میخندی وقتی اون

میخنده،گریه ات میشه گریه اون.با خواب اون میخوابی و با بیدار شدنش بیداری.هر وقت اون غذاش رو بخوره تو هم

میخوری.....

حالا همه اینها به کنار ،میرسیم به موقع بیماری بچه ات.دیگه دنیا و هر چی اطرافت هست رو تاریک میبینی

من تو این دو سال که با این جنون زندگی میکنم ،تو این لحظه های خیلی سخت یاد دو تا نازنین میوفتم و با تک 

تک سلول های بدنم توسل میکنم

حضرت رقیه و حضرت علی اصغر

به همین خاطر امسال تصمیم گرفتم به جای گرفتن یه تولد حسابی برای نهالم ،برای بچه های شیر خوارگاه

حضرت رقیه تولد بگیریم و اینجوری بیشتر شاد باشیم.

البته دو تا مشکل وجود داشت .اول اینکه اجازه حضور من و نهال رو تو مراسم تولد بچه ها نمیدادن چون اون بچه

از نعمت داشتن پدر و مادر محروم بودن و دیدن یه بچه با مادرش براشون خیلی سخت بود

به نهال اجازه بودن تو مراسم رو میدادن که خودش بدون من قرار نگرفت و ما مجبور شدیم زیاد اونجا نباشیم

و فقط من نذر سلامتی نهالم رو تا جایی که در توانم بود ادا کردم

خدایا تمام نی نی ها رو به حق طفل سه ساله امام حسین در پناه خودت حفظ کن

آمین