سفر به زادگاه(مهمان های ویژه)

یگانه عشقم،نهالم

وجودت به من فهماند که

خوشی با خوبی فرق دارد زیرا

برای خوبی باید از خیلی از خوشی ها گذشت

وتو

تمام خوبی های زندگیم هستی

جوجوی مامان خوش میگذره؟اره عزیزم چرا خوش نگذره.شما که یا پارک میری یا قمصر یا در حال تاب بازی یا تو دستهای مهربون بابا عباس ومامان شه شه دست به دست میچرخی.بخصوص در تعطیلات نیمه خرداد که برامون از سمنان مهمون اومد.واون چیزی که تو رو خیلی ذوق زده کرد،مثل همیشه وجود یه بچه بود

با وجود اینکه امیر علی (پسر دختر خاله من،نازنین)شش سال از شما بزرگتر بود ولی دست ازش برنمی داشتی ومرتب میرفتی سمتش تا باهاش بازی کنی

بخصوص عینک امیر علی جون که اگه ازت غافل میشدیم از رو صورتش بر میداشتی

امیر علی که دیگه از دستت کلافه شده بود

نهال وامیر علی جون

نهال وبابا داوود

بالاخره از شدت شیطنت خوابت برد

نهال ومامان الی که از خوابیدن یه فرشته ذوق کرده

این هم مهمون های عزیزمون(مامان الهام،نازنین جون،امیر علی عزیزم و آقا مصطفی)

واااااااااااااااااااااااااااااااای ،دوباره این نهال خانوم یه نی نی پیدا کرد

گوجه مامان این هم از آنچه که در کاشان گذشت

دوباره باید برگردیم تهران وبه زندگیمون ادامه بدیم و

یادمان باشد

مهربان باشیم با مردم شهر وفراموش کنیم هر چه گذشت